İstediklerim Neden Olmuyor ki???

Çok mu istiyorsunuz bir şeyleri? Gerçekten hayatınızda olsun, tüm varlığıyla hayatınıza dolsun mu istiyorsunuz? Baktığınızda göz mesafenizde, elinizi attığınızda ulaşılabilir yerde mi olsun istiyorsunuz?

Şimdi o zaman biraz kafanızı karıştıracağım; izniniz var mı?

İstediğiniz şey her ne ise onların bir listesini yapın; yazarken utanmayın ama istemekte utanılacak, sıkılanacak hiçbir şey yok… Yazın; bir ev? Araba? Sevgili? Para? Yeni bir iş? Çocuk? 10 kilo vermek? Daha çok arkadaş? Her ne ise… Yazın…

Devamını Okuyun…

Kabınızı Boşaltın

Yeni yıl gelirken hep bir coşku, heyecan, iç kıpırdaması…

Hep geldi aslında yıllardır… Yine gelecek. Gelenin yenisi olduğunu bile anlamadan eskiyiverecek… Biliyorum… Ama yine de geleni sevgi, saygı, umut, heyecan, keyif ve coşkuyla bekliyor olacağız sanırım…

Birçoğunuzun hayatında yeni eşyalar, yeni kavramlar, yeni heyecanlar ve yeni insanlar, yeni aşklar düşlediğini biliyorum. Ama burada sormadan edemiyorum; istediğiniz yeniler koymak için hayatınızda, evinizde, kalbinizde, zihninizde yeriniz var mı? Geleni nereye koyacaksınız, nerede ağırlayıp bakacaksınız, gelene hak ettiği özeni gösterebilecek misiniz? Ne dersiniz?

Devamını Okuyun…

Ama Ben Öyle Sanmıştım…

 Ne sanmıştın? Nasıl sanırsın? Bu sanma işini yaparken neyi kıstas alıyorsun? Ve benim yaptığım bir davranışı kendi filtrenden geçirip yorumlarken bunun benim davranışımın özü olabileceğine bir de nasıl inanabiliyorsun?

Yine nerelere gittim değil mi?

Çok uzaklara gitmedim aslında; her gün hepimizin sıkça yaptığı ve gerçekten gerçek sandığı yere gittim.

Birisi bir şey yapıyor, ya da yapmıyor, bir şey söylüyor, ya da söylemiyor, bir bakış atıyor, ya da bakmıyor bile… Ve birçoğumuz bunun üzerine hikâye çıkarabileceğimizi sanarak o ilişkiyi bir yerlere oturtuyoruz. Kırılıyoruz, görüşmüyoruz, tavır alıyoruz, trip yapıyoruz, asıyoruz, kesiyoruz… Ya da kendi kafamızdan âşık oluyoruz, beklentilere giriyoruz. Gerçeğin tamamen dışında bir sanal algı yaratıp içinde yüzüp sonra boğuldum diye ağlıyoruz.-))

Devamını Okuyun…

Sağlık Olsun

Şimdi bazılarınıza göre biraz saçmalayacağım… Ama bırakın saçmalayayım…

Her hastalandığınızda sayın canım bedeniniz size bir şeylerin yanlış gittiğini duyurmaya çalışıyordur: ‘’bir şeyleri yanlış yapıyorsun, beni düzgün kullanmıyorsun, yanlış şeyler düşünüyorsun, bu düşündüklerin benim var oluşumla uyumlu değil…’’

Bu her şey olabilir; hastalıklarla alakalı yanlış düşünce kalıpları da olabilir, hayata karşı yanlış tavrınız da olabilir, yanlış hissediş şekliniz de olabilir.

Devamını Okuyun…

Kutumu Açalım Cenk Bey

Siz neye inanırsanız etrafınızı saranlar, gözünüzün gördükleri, deneyimledikleriniz tamamen sizin inancınızı saranlar olmak durumundadır… Olayın kuralı, tek kuralı budur.

Bu ne demek?

Bu şu demek… Bu gezegenin üzerinden her şeyden bolca var, çeşit çeşit; akıllılar, deliler, manyaklar, zenginler, fakirler, güzeller, iyiler, kötüler, çalışkanlar, tembeller, kolay para kazananlar, tatlı aşk yaşayanlar, başarılılar, hayatı kolay yaşayanlar, ne isterse ulaşanlar, iyi insanlarla karşılaşanlar, elini neye atsa kurutanlar… Ve ne varsa aynı miktarda nerdeyse onun tam karşıt tanımından da var. Yani ne kadar iyi varsa o kadar kötü, ne kadar zalim varsa o kadar şefkatli, ne kadar çalışkan varsa o kadar tembel, ne kadar akıllı varsa o kadar aptal olması gibi. Dualite gerçekliğinde yaşamaya devam eden her birey bu tanımlamaya mahkûm.

Devamını Okuyun…

Acıdan Korkmak- Hissizlik

Seneler önceydi.

Yaş 24. Üniversite devam ediyor;6. senem. Vermem gereken ders sayısı iki dönemde 27. Boşanma işlemleri devam ediyor. Oğlum daha yeni doğmuş, iki aylık. Ben sürekli kilo kaybediyorum. Hayat bir karmaşa ve ben içinden çıkamıyorum.

Okulun bitmesi lazım; iki dönemlik dersler bir dönemde verilmeli ki staj yetiştirilmeli, seneye kalmamalı. Acilen ev kurulmalı, ihtiyaçlar temin edilmeli, her şey yerli yerinde olmalı. Oğlanın bir saniyesi bile kaçırılmamalı; her ne yapılıyorsa O hep dirsek mesafesinde olmalı, bir şey yapılmadığı anlarda sadece O mıncıklanmalı. Boşanma işlemleri bittikten sonra evlilikle alakalı tüm felaketler unutulmalı. O da olmalı, bu da olmalı ve yolumuza devam etmeli.

Nedendir bilmem duygu yoktu sanki. Eğer bir şey hissedersem onun saf acı olacağını düşünüyordum belki de; acı, beceremedim hissi, çaresizlik, korku. Sanırım o yüzden hissetmemeyi seçmiştim. Sadece yapılanlara ve yapılacaklara odaklanmıştım, deliler gibi koşturup her şeyi yetiştirmeye, olası en muhteşem haliyle oturtmaya çalışıyordum. Ve bir gün olduğum yerde yığıldım.

Devamını Okuyun…

Boşan-Ma

Çocuklarınızı etkileyen şey anne babanın ayrılması değildir;

-anne babanın bu olaydan suçluluk duymasıdır.(evlilik birbirini seven iki insanın aşkını aynı evde devam ettirmek istemesinin hukuksal düzenlemesidir. Birlikteliğin aşkı sebebiyle çocukların dünyaya geldiği öngörülür. Esas olan, kişiler arasındaki sevgi bağıyla aynı evde yaşamaya karar verilmesidir. Sevgi bağı artık koptuysa aynı evde kalmak da gereksizdir. Çıkış noktasına bakıldığında bunda suçluluk duyulacak hiçbir şey yoktur. Yapılan araştırmalar boşanmış ailelerden boşanmış olduğu için suçluluk duyan ebeveyn çocuklarının zarar gördüğünü belirtmektedir).

Devamını Okuyun…

Aşk Değilsen Sen Korkuma Aldanacaksın

‘ Aşk varsa acı vardır hocam, hayata dönelim’ şeklinde yorumlar alıyorum… Söylemiştim..Daha önce yazmıştım…

Arkadaşlar, bende uzaydan gelmiyorum, bilmez miyim o hisler nereden geliyor? Olmadı mı bende de hiç??

Acıyı aşkla bağdaştırdığım uzun bir yolculuktan geliyorum ben de… Çok değil, yirmili yaşlarımda yazdığım bir yazıyı buldum. Bunu yazan ben miyim oldum,aslında çok da net hatırladım…

Okuyun siz de bir istedim…

Sarıldım… Uzaktan ve sessizce… Tebessümle..

Devamını Okuyun…

Bütünün Işığında

İlkokulda hepimiz yapmışızdır o deneyi herhalde…
Hani bir renk panosu vardır, yuvarlak, düğmesine basınca dönmeye başlar. Üstünde gök kuşağının tüm renkleri çok belirgindir, ama dönmeye başladığında sadece beyaza dönüşür. Hepimiz sanki o renkten o sakinliğe geçişte ilk ‘nasıl yani?’ şokumuzu yaşamışızdır okulda…

Nerden aklıma geldi bu şimdi? Donald Neale Walsch, Tanrıyla Sohbetler kitabının yazarı, kitabında bunu bir benzetme olarak kullanmış. O benzetme de beni kafamda bambaşka yerlere götürdü.

Lafı çok uzatmayacağım… Gerçek kimliğinizle, bembeyaz ruhunuzla, gerçek bütününüzle saf beyazınızı yaşamak istiyorsanız; her parçanızı sahiplenmelisiniz, en çok da kimsenin sevmeyeceğini sandığınız karanlık yanlarınızı. İlk önce siz seveceksiniz.

Devamını Okuyun…

Bahane

Herkesin gözü yan masada… ‘’Kimde ne var? Kim ne pişiriyor? Onda olup bende olmayan ne ?’’

Arkadaşlar, bırakın kimin nesi var ve sizin neyiniz yok hesabına girmeyi, sizin neyiniz var ve bununla en güzel ve en faydalı ve en lezzetli ne yapabilirsiniz ona harcayın enerjinizi…

Devamını Okuyun…