masalevi

Kuzuma

Hiç sıcak olamadım bayramlara…

Sadece dini bayramlarla alakalı değil bu , özellikle kutlanan, kutlamalar göze sokulan her şeye; anneler gününde taş olurum, sevgililer gününü daha hiç kutlamadım, yılbaşı kutlamalarını da sevemedim… Bu da benim…

Her gün bayram edasıyla kutlansa? Her yeni güne başlarken insanlar ellerinde olan her şey için şükranda bulunsa, her nefeste sevdiklerini ansa, her aklına geldiğinde arasa, her canı istediğinde onlara sarılmaya gitse? Hiç kırgınlık olmasa, sadece bayramlarda olmaz olmasa küslük, evlerde her gün muhteşem yemekler, sıcak dost sofralar kurulsa… Her gün zengin fakire yardım etse, her gün bayram havasıyla geçse, hayat bu olsa? Olmaz mı acaba?

Hayat zaten olması gereken değil mi? Hayat zaten bu? O zaman bayramı bayram yapan hareket ve davranışlar sadece bu değerlerimizi unutmuş olmamızın göze batırılması mı acaba?

Banucum.-))Sakin… Sakin…

Apartmanımızın arka bahçesinde bulup günlerce dost olduğum, sevip sarmaladığım, her sabah yanına koşarak gittiğim minik kuzumun annesiyle katledildiğine de tanık olduğum o gün belki de bayram benim için. Oynamaya gittiğimde yerde kanlar içinde gördüğümde şoka girdiğim. Neden bu kadar kanın bu kadar ortada döküldüğünü anlamadığım, neden birilerinin kutlama yapabilmesi için, ya da birilerine yardım edebilmesi için başka canlıları toplu olarak katlettiklerini çözemediğim. Hala hatırladığımda gözlerimin yaşla dolmasına sebep olan, o zaman ki hissimle benim kadar minik bir bebeğin birilerine anlamsızca ‘kurban ‘ edilmesiyle , yine minicik beynimde ‘ben kurban olmayacağım’ diye çığlık attığım gün belki de.

…………………………………………………………

‘’ Deli olmadan Veli olunmaz ‘’ der bir hocam… Çok sık hem de…

Ben, bugün bu bayram sabahında… Dilerim ki,

Bayram coşkusuna sığdırılmaya çalışılan tüm değerler her günümüzde olsun…

Sevgimle,

Banu

Kasım 2009