Dosta Dair…
Dost gibisi yok…
Eminim hepinizin vardır dost dost dediğiniz insanlar. Hayatınızın güvenliğidir onlar, güvencesi, eğlencesi, güncesi bazen de.
Arkadaşla dost kavramı gider gelir sıkça, kim dost kim arkadaş hangi sınırlarla nasıl belirlenir kafada? Hani çok mu önemli, illa bu sınırlar ve tanımlar olmalı mı aslında? Ya da herkesin kendince belirlemeleri vardır belki de hayatına insanları doldururken aklında…
Benim sanırım dostluğa dair elimde olan ve kendimce en altını çizdiğim şey ‘ olduğun gibi, geldiğin gibi, sevdiğin gibi, hiçbir sınır ve yargı olmaksızın, aynı sevgi ve kabul edişle sevildiğin insan’ dosta dair. Sırların anlamsızlaştığı, hayatta ne olursan ol ve hangi kimliğe bürünürsen bürün sadece sen olmaya devam ettiğin onun gözünde, insanların sana baktıkları zaman arkasını göremediğini gören can bende dost. Tüm zayıflıklarını önüne sererken seni güçlendiren kişi sanki zayıflık dediklerinin ne kadar seni güçlü kıldığını gösteren belki de. Zamanın yanında nasıl geçtiğini anlamadığın, gülerken kahkahalara katıldığın, ağlarken suratının hiç bir halini umursamadığın… Ağzından çıkan her lafta gözüne takıldığın, hiçbir yanlış anlaşılmaya canın yanmasına kıyamadığın, ama bir yandan da bildiğin, o sevgide yanlış anlayışın barınamayacağına inandığın yer sanki dostun yani. Ne olursa olsun sana dürüst olan, senin bile senin canını yakmasına kıyamayan, o yüzden her gün kendine daha dürüst olman için seni karşında sen gibi tutan kişi belki de. Sana dair hiçbir şeyin onun için saçma olmadığı, senin olan her şeyin maddede zaten onun olduğu, her gün fiziksel yanında olmasa da tek bir sözle dünyanın bir ucundan bir nefesine koşacak kişi o.’ Seni sevdim, senden gelen her şeyi senin gibi ve senin kadar sevdim, hep seveceğim…’’ diye fısıldayan yüreğine, her an hissettiğin.
Dün dostlarlaydım. Bugün dostlarlaydım..
Ve bugün her zaman ki kadar saf şükrandayım varlıklarına.
Dost gibisi yok… Ve ben çok şanslı bir kadınım…
Seviyorum sizi…. Hepimizi…
Banu
Aralık 2009
Yorumlarınızı bizimle paylaşmak ister misiniz?